به گزارش تماس نیوز، دانیل سان ، معاون تحقیق گارتنر گفت: “شرکت ها تمایل دارند که استراتژی ها و برنامه های سنتی داشته باشند که بر تداوم منابع و فرایندها متمرکز شده و از مدل کسب و کار صرف نظر می کنند.” “با این حال ، مدل کسب و کار به خودی خود می تواند تهدیدی برای استمرار عملیات در رویدادهای خارجی باشد ، از جمله شیوع جهانی COVID-19.”
CIO ها می توانند نقش مهمی در فرایند افزایش مقاومت مدل فعلی کسب و کار برای اطمینان از عملکرد در حال انجام داشته باشند ، زیرا فن آوری ها و قابلیت های دیجیتالی می توانند بر همه جنبه های مدل های تجاری تأثیر بگذارند.
فاز ۱ – تعریف مدل کسب و کار: در مواجهه با شرایط احتمالی شیوع COVID-19 ، شرکت ها ابتدا باید روی مشتریان اصلی خود که برای تداوم فعالیت آنها ضروری است ، تمرکز کنند و سپس با طرح سؤالات متمرکز به فرآیند تعریف مدل های تجاری فعلی خود بپردازند. این مورد شامل مشتریان ، گزاره های ارزش ، قابلیت ها و مدل های مالی خواهد بود.
اگرچه CIO ها به طور معمول روند تعیین مدل های تجاری را هدایت نمی کنند ، اما آنها باید پیشگامانه با رهبران ارشد مشاغل درگیر شوند تا از ۱۰ سؤال کلیدی در مورد مدلهای تجاری فعلی پاسخگو باشند. این مهم است که CIO ها به طور فعال در اصلاح مدل های تجاری فعلی شرکت کنند.
فاز ۲ – شناسایی عدم قطعیت ها: این مرحله می تواند از طریق تحلیل قدرت ، ضعف ، فرصت و تهدید (SWOT) یا طوفان مغزی انجام شود. با توجه به طیف گسترده ای از عدم قطعیت ها و تهدیدها ، این مرحله می تواند از یک گروه ناهمگن از شرکت کنندگان با سوابق و علایق متنوع بهره ببرد ، به خصوص در مواردی که معمولاً IT درگیر است. شرکت ها باید روی ریسک هایی که عدم اطمینان به مؤلفه های مدل کسب و کار ایجاد می کند ، توجه کنند.
آقای سان گفت: “CIO ها باید در جلسات طوفان مغزی شرکت کنند یا هماهنگی هایی را انجام دهند تا هرگونه عدم اطمینان از شیوع COVID-19 را مشخص کنند.” “CIO ها می توانند برخی از عدم قطعیت ها و تهدیدهای IT ، مانند مسائل مربوط به زیرساخت های فناوری اطلاعات ، برنامه ها و سیستمهای نرم افزاری را به اشتراک بگذارند.”
فاز ۳ – ارزیابی اثر: اعضای چند رشته باید یک تیم پروژه را تشکیل دهند تا تأثیر عدم قطعیتهای شناسایی شده را ارزیابی یا حتی کمیت آن را مشخص کند. CIO ها می توانند تأثیرات بالقوه را از دیدگاه فناوری اطلاعات ارائه دهند.
فاز ۴ – تغییرات طراحی: در این مرحله از روند ، تاکید بر توسعه استراتژی های آزمایشی است نه برآورد امکان سنجی آنها. انتخاب و اجرای تغییرات در مرحله بعدی دنبال خواهد شد. CIO و IT باید برای تسهیل تغییرات طراحی شده ، از فناوری ها و قابلیت های دیجیتال استفاده کنند.
فاز ۵ – اجرای تغییرات: تصمیمی که در آن تغییراتی برای اجرای آن اعمال می شود ، در واقع تصمیمی برای تیم های ارشد رهبری است. استراتژی های تغییر تعریف شده در فاز ۴ ورودی اساسی برای این فرایند تصمیم گیری را فراهم می کند. تیم های ارشد رهبری باید استراتژی هایی را انتخاب کنند که برای اجرای آنها قانع کننده هستند ، که اغلب مبتنی بر محاسبات اقتصادی و شهود است.
“هنگامی که تیم های ارشد رهبری مشاغل و ابتکارات، تغییر فناوری اطلاعات را انتخاب می کنند ، CIO ها باید رویکرد چالاکی را در اجرای طرح ها بکار گیرند. به عنوان مثال ، آنها می توانند یک تیم چابک (محصول) از اعضای تیم چند رشته ای تشکیل دهند ، این امکان را می دهد که بین تجارت و فناوری اطلاعات ارتباط برقرار شده و سرعت و کیفیت تحویل را تضمین کند. ” “در بحران هایی مانند شیوع COVID-19 ، چابکی ، سرعت و کیفیت برای فعال کردن استمرار عملیات بسیار مهم هستند.”
لازم به ذکر است که گارتنر ، یک شرکت پیشرو تحقیقاتی و مشاوره ای (NYSE: IT) در جهان و عضو S&P 500 است.
