می‌توان داده‌ها را در پلاستیک هم ذخیره کرد! این فناوری جدید چگونه کار می‌کند؟

با افزایش روزافزون حجم داده‌ها، نیاز به فناوری‌های جدید برای ذخیره‌سازی طولانی مدت احساس می‌شود. یکی از دستاوردهای جالب در این زمینه، استفاده از پلیمر مصنوعی یا همان پلاستیک برای ذخیره داده‌هاست. در روش جدیدی که محققان معرفی کرده‌اند، داده‌ها در زنجیره‌هایی از مواد پلیمری ذخیره می‌شوند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بتوان مستقیماً به بخش‌های مختلف اطلاعات دسترسی پیدا کرد، بدون اینکه لازم باشد کل زنجیره رمزگشایی شود. به عنوان نمونه، این گروه از پژوهشگران توانسته‌اند یک آدرس را به کدهای مخصوصی تبدیل و در زنجیره‌های پلیمری ذخیره کنند، که نشان دهنده پیشرفتی در زمینه ذخیره‌سازی داده‌هاست. با ما در دیجی رو همراه باشید.

چرا ذخیره‌سازی در پلیمرهای مصنوعی کارآمد است؟

امروزه حجم عظیمی از داده‌ها، از تراکنش‌های تجاری و اطلاعات فرآیندهای تولید گرفته تا اطلاعات محصولات، در حال تولید و ذخیره‌سازی است. برای ذخیره‌سازی بلند مدت این اطلاعات نیاز به فضا و انرژی زیادی است. پلیمرهای مصنوعی، به دلیل نیاز کمتر به فضا و انرژی، می‌توانند گزینه مناسبی برای این کار باشند. اما در روش‌های سنتی، رمزگشایی داده‌ها از این پلیمرها بسیار پیچیده است و کل زنجیره باید به ترتیب رمزگشایی شود، که مانع دسترسی سریع به بخش‌های خاص اطلاعات می‌شود.

برتری‌های پلیمرهای مصنوعی نسبت به DNA در ذخیره‌سازی اطلاعات

پلیمرهای مصنوعی در مقایسه با DNA برای ذخیره‌سازی داده‌ها مزیت‌های خاصی دارند. ساخت این پلیمرها ساده‌تر است، تراکم ذخیره‌سازی بیشتری دارند و در شرایط سخت محیطی پایدارتر هستند. اما یک مشکل در استفاده از این پلیمرها این است که برای رمزگشایی اطلاعات، از دستگاه‌های پیچیده‌ای مانند طیف‌سنجی جرمی استفاده می‌شود. در این روش‌ها، زنجیره‌ها باید کوتاه باشند تا رمزگشایی ممکن باشد، که در نتیجه ظرفیت ذخیره‌سازی هر زنجیره محدود می‌شود.

چگونه این روش جدید مشکلات را حل می‌کند؟

یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه ملی سئول کره جنوبی توانسته است با روش جدیدی این محدودیت‌ها را برطرف کند. آن‌ها برای نشان دادن دستاوردشان، آدرس دانشگاه خود را به دنباله‌ای از اعداد تبدیل کرده و در زنجیره‌ای از پلیمرهای مصنوعی ذخیره کرده‌اند. این زنجیره از دو نوع ماده مختلف تشکیل شده است: یک ماده برای نشان دادن عدد 1 و ماده دیگر برای نشان دادن عدد 0. همچنین، در فواصل نامنظمی، یک ماده سوم نیز برای رمزگذاری مکان‌های خاصی از داده‌ها به زنجیره اضافه شد. با این روش، زنجیره در محل‌های خاصی به قطعات کوچک‌تری تقسیم می‌شود که رمزگشایی آن‌ها به صورت تکه تکه و جداگانه انجام می‌شود.

دسترسی به اطلاعات بدون نیاز به رمزگشایی کامل زنجیره

این فناوری به محققان اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به رمزگشایی کل زنجیره، به بخش‌های مورد نظر اطلاعات دسترسی پیدا کنند. برای مثال، تیم تحقیقاتی توانستند فقط کلمه “شیمی” را از زنجیره داده‌ها استخراج کنند، بدون آنکه نیازی به خواندن کل زنجیره باشد. این امکان به آن‌ها اجازه می‌دهد تا در مواقعی که تنها بخش خاصی از داده‌ها مورد نیاز است، تنها به همان بخش دسترسی پیدا کرده و در وقت و هزینه صرفه‌جویی کنند.

آینده ذخیره‌سازی داده‌ها در پلیمرهای مصنوعی

این روش جدید راهی را برای ذخیره‌سازی کارآمد داده‌ها در پلیمرهای مصنوعی باز کرده است و از آنجایی که نیاز کمتری به انرژی و فضا دارد، می‌تواند به یکی از راه‌حل‌های برتر ذخیره‌سازی طولانی مدت داده‌ها تبدیل شود. به علاوه، این روش به صنایع و سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا داده‌های بزرگ و طولانی مدت خود را به شیوه‌ای پایدار و بهینه ذخیره و بایگانی کنند.

به نظر می‌رسد این فناوری گامی بزرگ در راستای توسعه فناوری‌های نوین ذخیره‌سازی باشد و می‌تواند آینده‌ای متفاوت را برای ذخیره‌سازی و بازیابی داده‌ها رقم بزند.