داتیکا، مریخ‌نورد «استقامت»(Perseverance) پا در جاده‌ای مریخی گذاشته است که هیچ مریخ‌نورد دیگری تاکنون آن را تجربه‌ نکرده است. این کاوشگر شش چرخ رسماً طولانی‌ترین سفر خود را در ۱۹ ژوئن(۲۹ خرداد) در میان تمام وسایل نقلیه رباتیک در سیاره‌ای دیگر به پایان رساند.

این کاوشگر در یک پیمایش تنهایی، مسافتی بیش از ۴۱۱ متر را بر روی سطح سنگی مریخ پیمود.

به نقل از ساینس‌آلرت، این امر به دلیل نرم‌افزار خودران «استقامت» محقق شد که قادر است تصاویر را حتی در حین چرخش چرخ‌هایش پردازش و تحلیل کند، اما مریخ‌نوردهای «کنجکاوی»(Curiosity) و «آپورچونیتی»(Opportunity) باید توقف کنند، تصاویر را ثبت کنند و سپس آن اطلاعات را پردازش کنند تا بتوانند مسیر مناسبی را برای حرکت بعدی خود تعیین کنند.

توانایی پیمودن مسافت‌های طولانی‌تر در یک روز، امکانات جدیدی را برای مطالعات علمی در مریخ فراهم می‌کند. از زمانی که «استقامت» در سال ۲۰۲۱ در سیاره سرخ فرود آمد و اولین رانندگی آزمایشی محتاطانه خود یعنی یک رفت و برگشت بی‌نقص در مسافتی به طول ۶/۵ متر را تکمیل کرد، این مریخ‌نورد پیشرفت قابل توجهی داشته است و سفرهای آن شامل صعود حماسی به بالای یک دهانه آتشفشانی و طولانی‌ترین پیمایش بدون دخالت انسان در سیاره‌ای دیگر است.

دلیل سفر جدید آن به سنگ‌هایی مربوط می‌شود که «استقامت»، مأموریت جمع‌آوری آنها را بر عهده دارد. این مریخ‌نورد طی یک ماه و نیم گذشته، به دنبال سنگ‌های حاوی رُس در منطقه‌ای موسوم به فلات «تمساح»(Krokodillen) بوده است که در دامنه‌های بیرونی لبه دهانه «جزرو»(Jezero) قرار دارد. اگر نمونه‌های یافت شده در این منطقه حاوی مواد معدنی شناخته شده با نام «سیلیکات‌های ورقه‌ای»(phyllosilicates) باشند، می‌تواند به معنای وجود فراوان آب در گذشته‌های دور باشد. «سیلیکات‌های ورقه‌ای» همچنین می‌توانند بقایای مواد آلی از میلیاردها سال پیش را حفظ کرده باشند.

«کن فارلی»(Ken Farley)، دانشمند ارشد پروژه «استقامت» گفت: اگر ما در اینجا یک نشان زیستی بالقوه پیدا کنیم، به احتمال زیاد مربوط به دوره‌ای کاملاً متفاوت و بسیار قدیمی‌تر از تحول مریخ خواهد بود تا آنچه که سال گذشته در دهانه با «آبشار چیاوا»(Cheyava Falls) پیدا کردیم. سنگ‌های منطقه «تمساح» قبل از ایجاد دهانه «جزرو» در ابتدایی‌ترین دوره زمین‌شناسی مریخ شکل گرفته‌اند و از قدیمی‌ترین سنگ‌های مریخ محسوب می‌شوند.

با این حال، «استقامت» در برخی نقاط این فلات، سنگ‌های حاوی رس پیدا کرده که هنگام لمس شدن به راحتی خرد می‌شوند. به همین دلیل انتخاب یک نمونه جامد بسیار حیاتی است.

«کیتی استک مورگان»(Katie Stack Morgan) سرپرست موقت این پروژه می‌گوید: هفت لوله خالی مخصوص نمونه‌برداری باقی مانده و جاده‌های باز بسیاری پیش روی ما قرار دارد.

تیم ناسا که کاوشگر «استقامت» را هدایت می‌کند، به تازگی تصمیم گرفت مریخ‌نورد را بچرخاند و آن را به نقطه‌ای که قبلاً نمونه‌برداری شده بود و قوی‌ترین نشان رس در میان آنها را داشت، بازگردانند. به همین دلیل سفر طولانی این مریخ‌نورد انجام شد.

مریخ‌نورد «فرصت» که از سال ۲۰۰۴ در مریخ فعال بوده، از میان تمام مریخ‌نوردهایی که بر روی سیارات دیگر کاوش کرده‌اند، بیشترین مسافت کلی، معادل بیش از ۴۰ کیلومتر را طی کرده است، اما «فرصت» و «کنجکاوی» نمی‌توانند با ظرافت «استقامت» حرکت کنند.

با روند فعلی، مدت زیادی طول نمی‌کشد که «استقامت» از «فرصت» جلو بزند و پیشتاز شود. مسافت طی شده فعلی آن به نزدیک ۳۶ کیلومتر رسیده است.

منبع: ایسنا